Poza rutynowymi badaniami laboratoryjnymi [morfologia krwi, grupa krwi, układ krzepnięcia, elektrolity we krwi, kreatynina we krwi, glukoza we krwi, białko we krwi] w zależności od stanu zdrowia pacjenta, lekarz może zlecić również inne badania dodatkowe np. EKG, RTG płuc czy USG lub mammografię piersi.
Wskazane jest badanie RTG płuc jeśli nie było wykonywane w ciągu ostatnich 12 miesięcy [jeśli tak, to prosimy o dostarczenie wyniku].
Pacjenci palący papierosy w związku z ich negatywnym wpływem na proces gojenia będą proszeni o zaprzestanie palenia na trzy tygodnie przed i po operacji. Muszą się oni też liczyć z tym, że wielu chirurgów dla dobra pacjenta może odstąpić od wykonania operacji u aktywnych palaczy nie będących w stanie rzucić palenia w tym okresie.
Rano w dniu zabiegu zaleca się chorym kąpiel pod bieżącą wodą w mydle antyseptycznym.
Tuż przed zabiegiem zostanie założona do żyły kaniula służąca do podawania leków; cewnik moczowy jeśli przewidywany czas zabiegu jest dłuższy od 2 godz i bandaż elastyczny na kończyny dolne w przypadku obecności żylaków.
Na skórę naniesione zostaną oznaczenia / linie, ułatwiające precyzyjne wykonanie operacji.
Zrobiony zostanie również komplet zdjęć.
Operację wykonuje się w ułożeniu pacjenta w pozycji horyzontalnej na plecach. Chory jest znieczulony ogólnie. Wykonuje się rysunki wyznaczające linie cięć oraz stanowiące punkty orientacyjne w trakcie operacji. Po przygotowaniu pola operacyjnego, poprzez przemycie preparatem antyseptycznym wykonuje się cięcia w wyznaczonych miejscach. Zabieg założenia ekspandera tkankowego w okolicy piersiowej jest pierwszą operacją dwuetapowej rekonstrukcji piersi. Polega na wszczepieniu implantu ze sztucznego materiału. Implant powyższy składa się z dwóch części: pierwsza to zbiornik na płyn, druga to port do podawania płynu. Zbiornik na płyn umieszcza się z cięcia w okolicy fałdu sutkowego pod mięsień piersiowy większy lub nad w/w mięsień, w celu uformowania żądanego kształt piersi poprzez stopniowe wypełnianie płynem. Port jest połączony ze zbiornikiem drenem i umieszcza się go na łuku żebrowym.
Operację kończy się kontrolą i zaopatrzeniem miejsc krwawienia w polu operacyjnym, założeniem drenów i szwów na skórę, które zamykają rany. Na rany kładzie się opatrunek jałowy.
Kolejnym etapem operacji jest wymiana ekspandera na ostateczną protezę śródtkankową piersi, który wykonuje się odpowiednim rozciągnięciu tkanek.
Dolegliwości bólowe kontrolowane za pomocą środków przeciwbólowych występują bezpośrednio po zabiegu i w ciągu kilku kolejnych dni. Mogą się one nasilać w pewnym stopniu przy wzmożonej aktywności ruchowej i wymagać doustnych leków przeciwbólowych przez następne kilka tygodni. Normalnym objawem jest występowanie obrzęków, zaczerwienienia, zwiększonego ucieplenia i podbiegnięć krwawych w okolicy operowanej, które ustępują stopniowo w okresie od 2 do 3 tygodni po zabiegu.
W przypadku wydłużonego czasu zabiegu lub w przypadku obecności dodatkowych obciążeń w okresie okołooperacyjnym mogą być podawane dożylnie antybiotyk oraz podskórnie heparyna drobnocząsteczkowa celem zastosowania profilaktyki przeciwbakteryjnej i przeciwzakrzepowej.
W okolicy założonego implantu umieszczany jest dren, którego zadaniem jest odprowadzanie wydzieliny. Dren jest usuwany gdy ilość wydzieliny ograniczy się do wielkości poniżej 30 ml / dzień [najczęściej 1-3 doba po zabiegu].
W dniu operacji opatrunek jest uzupełniany założeniem bandaża elastycznego lub odpowiedniego biustonosza, który należy nosić w dzień i noc aż do zdjęcia szwów (10-14 dzień po operacji).
Po operacji w 1 lub 2 dniu zostanie zdjęty opatrunek. Szwy usuwane będą po około 14 dniach po zabiegu. Kąpiel pod bieżącą wodą można wziąć 2 dni po usunięciu drenu lub ustąpieniu wydzieliny z rany . Powrót do pełnej aktywności życiowej następuje najczęściej po upływie 10-14 dni od zabiegu, a do ćwiczeń fizycznych po upływie 6-8 tygodni. Blizny po operacji mogą być opalane dopiero po upływie roku.
U pewnej grupy pacjentów może dojść po operacji do gromadzenia się płynu surowiczego w tkance podskórnej, wymagającego ewakuacji drogą kilku kolejnych nakłuć (punkcji).
Powrót do pełnej aktywności życiowej następuje najczęściej po upływie 14 - 21 dni od zabiegu, a do ćwiczeń fizycznych po upływie 6-8 tygodni. Blizny po operacji mogą być opalane dopiero po upływie roku.
Pacjent będzie musiał się zgłaszać co 14 dni na kontrolę celem uzupełnienia objętości ekspandera do pożądanej objętości. Następnie po około 3 miesiącach od ostatniego wypełnienia ekspandera będzie wykonana operacja wymiany na ostateczny implant.
Do czasu wygojenia rany należy dbać o jej higienę wg zaleceń podanych przez personel medyczny. Nie należy leżeć na ranie, przebywać w pozycjach powodujących ucisk rany, prowadzić samodzielnych zabiegów naruszających ciągłość naskórka pokrywającego ranę. W przypadku zamoczenia /zabrudzenia rany należy ją przemyć preparatem antyseptycznym. preparatem antyseptycznym.
Efekt pierwotny operacji jest widoczny zaraz po zabiegu. Z czasem obrzęk operacyjny tkanek ustąpi, ich struktura ulegnie przebudowie, linie cięć zbledną. Efekt ostateczny zabiegu zależy od stanu ogólnego i miejscowego chorego oraz jego zaangażowanie w zalecenia co do rehabilitacji oraz opieki nad ranami oraz bliznami i jest osiągany po wypełnieniu ekspandera docelową objętością soli fizjologicznej.