Zabieg wycięcia zmian skórnych i podskórnych z badaniem histologicznym jest wskazany w przypadku zmian podejrzanych o nowotworowe, takich jak czerniak, rak podstawnokomórkowy czy rak kolczystokomórkowy. Przeprowadza się go także w sytuacjach, gdy zmiany skórne mają niejasną etiologię i wymagają potwierdzenia diagnostycznego, na przykład w przypadku trudnych do zdiagnozowania zmian zapalnych, infekcyjnych lub przednowotworowych. Dodatkowo, zabieg jest wskazany, gdy zmiany skórne powodują objawy kliniczne, takie jak ból, swędzenie, krwawienie czy owrzodzenie, które mogą świadczyć o infekcji lub nowotworze. Wycięcie jest także konieczne w przypadkach zmian, które są niestabilne w czasie i wykazują cechy wzrostu lub zmieniają się w sposób niepokojący.

Zabieg może być również wskazany w sytuacjach, gdy zmiany skórne znajdują się w miejscach narażonych na urazy mechaniczne, co może prowadzić do ich pogorszenia lub stanów zapalnych. Często stosuje się go również w celach estetycznych, w przypadku zmian takich jak brodawki czy znamiona, które można usunąć w celu poprawy wyglądu skóry.

Jeśli zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, zwykle nie potrzeba dodatkowych badań, chyba że lekarz uzna je za konieczne. W takim przypadku mogą to być rutynowe badania laboratoryjne, takie jak morfologia krwi, grupa krwi, układ krzepnięcia, CRP, elektrolity, kreatynina, glukoza, badanie moczu oraz testy na WZW (HbsAb, antyHCV). Jeśli zabieg wymaga znieczulenia ogólnego lub przewodowego, należy pozostać na czczo przez 6 godzin przed operacją.

Jeśli podczas zabiegu może dojść do większej utraty krwi, przed operacją zostanie zamówiony koncentrat krwi i wykonane badanie zgodności krwi pacjenta z krwią dawcy. Krew przetoczy się tylko w razie konieczności.

Rano przed zabiegiem pacjent powinien wykonać kąpiel z mydłem antyseptycznym.
Tuż przed zabiegiem zostanie założona kaniula do żyły do podawania leków, cewnik moczowy (jeśli zabieg trwa dłużej niż 2 godziny) i bandaż elastyczny na nogi, jeśli pacjent ma żylaki. Na skórze zostaną naniesione linie, które ułatwią precyzyjne wykonanie operacji, a także zostaną zrobione zdjęcia przed zabiegiem.

Chory w trakcie operacji zwykle leży na plecach, ale pozycja może być zmieniana w zależności od lokalizacji zmiany skórnej. Znieczulenie może być ogólne, dokręgowe lub miejscowe, zależnie od zakresu operacji. Po przygotowaniu pola operacyjnego, wykonuje się cięcie w odpowiednich miejscach. Wycięcie zmiany może prowadzić do powstania ubytku tkanek, który można pozostawić do gojenia, zamknąć szwami, zastosować przeszczep skóry lub wykonać plastykę płatem. Przeszczep pobierany jest z własnej skóry pacjenta, gdy rana jest zbyt duża, by ją zamknąć szwami.

Płat to tkanka z własnym ukrwieniem, pobierana z pobliskich lub odległych miejsc, wymagająca mikrochirurgicznych zespoleń naczyń. W miejscu pobrania płata powstaje ubytek, który może zostać zamknięty szwami lub przeszczepem. Rodzaj pobieranych tkanek ustalany jest z pacjentem przed zabiegiem. Na koniec operacji kontroluje się ranę, zakłada dren i szwy, a pobrany materiał wysyła się do badania histologicznego. Po operacji pacjent ma dodatkowe blizny w miejscach pobrania przeszczepów i pierwotnych ran. Wygląd blizn zależy od ich wielkości, kształtu i indywidualnych cech pacjenta.

Po zabiegu pacjent może odczuwać ból, który kontrolowany będzie lekami przeciwbólowymi. Ból może się nasilać przy większej aktywności fizycznej i utrzymywać przez kilka tygodni. Normalnym objawem są obrzęki, zaczerwienienie i podbiegnięcia krwawe, które ustępują w ciągu 2-3 tygodni. W przypadku dłuższego zabiegu lub dodatkowych obciążeń mogą być podawane antybiotyki i heparyna w celach profilaktycznych.

Jeśli jest to konieczne, zostanie założony dren do odprowadzania wydzieliny, który usuwa się, gdy ilość wydzieliny spadnie poniżej 30 ml na dobę. Opatrunek zostanie zdjęty po 1-2 dniach, a szwy po 7-14 dniach. Kąpiel możliwa po usunięciu drenu lub ustąpieniu wydzieliny. Blizny można opalać dopiero po roku.

Opatrunki na polach dawczych przeszczepów powinny pozostać do samoistnego oddzielenia przez 2-3 tygodnie. W tym czasie mogą wystąpić świąd i pęcherze. Po 7-14 dniach usuwane będą szwy z pól dawczych pełnej grubości. Wizyty kontrolne odbędą się po 1-3 tygodniach, 6 tygodniach, 3-6 miesiącach oraz po roku.

Do czasu pełnego wygojenia rany należy dbać o jej higienę zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy uciskać rany ani przeprowadzać samodzielnych zabiegów. Po 4 tygodniach od wygojenia warto stosować żele lub opatrunki uciskowe. Ostateczny efekt operacji będzie widoczny po 6-18 miesiącach.

Po zabiegu pacjent powinien stosować Paracetamol na ból oraz DEXAK w razie potrzeby. Na krwiaki używać żelu Lioton 1000, a na blizny Dermatix od 14. dnia. Rany przemywać Octeniseptem i zakładać jałowy opatrunek codziennie.

Można kąpać się po 3-7 dniach. Po zabiegu na pole dawcy należy stosować opatrunki do samoistnego oddzielenia. Blizny smarować Alantan Plus. Chronić skórę przed słońcem i ekstremalnymi temperaturami.

Szwy usuwa się po 7-14 dniach, a przez 14-21 dni należy oszczędzać ciało, potem zaczynać rehabilitację. Dieta powinna być bogatobiałkowa. Kontrole odbywają się po 1-3 tygodniach, potem co miesiąc przez 3 miesiące, a później co pół roku.