Otoplastyka jest zalecana osobom, które mają odstające uszy, które mogą być źródłem kompleksów lub utrudniać komfort psychiczny. Zbyt wystające uszy często stają się powodem wstydu, szczególnie w dzieciństwie, kiedy dziecko jest bardziej wrażliwe na wygląd zewnętrzny. Zabieg jest również wskazany w przypadku asymetrii uszu, gdy jedno ucho jest wyraźnie bardziej odstające niż drugie.

Otoplastyka jest również rekomendowana dla osób, które mają problem z wykształceniem odpowiedniej fałdy ucha (np. brak odpowiedniego kształtu antyhelixu), co może zaburzać proporcje twarzy. Zabieg może być również przeprowadzany u dzieci powyżej 6. roku życia, gdy uszy są już w pełni wykształcone, a pacjent chce uniknąć problemów z samooceną w przyszłości.

Przygotowanie do zabiegu plastykowego korygującego odstające małżowiny uszne obejmuje szczegółową konsultację z chirurgiem plastycznym, który oceni stopień występowania problemu oraz omówi oczekiwane rezultaty. Podczas konsultacji lekarz przeprowadzi wywiad medyczny, zwracając uwagę na ewentualne choroby i problemy zdrowotne, które mogą stanowić przeciwwskazanie do zabiegu.

Zwykle zaleca się wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych, takich jak morfologia krwi czy badanie krzepliwości. Przed operacją pacjent powinien również zaprzestać przyjmowania leków, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia, takich jak aspiryna czy ibuprofen. Na kilka dni przed zabiegiem pacjent powinien unikać spożywania alkoholu i papierosów, ponieważ te substancje mogą negatywnie wpływać na proces gojenia. W dniu zabiegu nie należy stosować makijażu ani kosmetyków w okolicach uszu.

Plastyka odstających małżowin usznych jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym, choć w niektórych przypadkach, zwłaszcza u dzieci lub przy rozległych korekcjach, może być zastosowane znieczulenie ogólne. Zabieg polega na wykonaniu małego cięcia za małżowiną uszną, co pozwala chirurgowi na dostęp do chrząstki ucha. W zależności od typu korekcji, chirurg usuwa nadmiar chrząstki, modeluje ją lub przekształca w taki sposób, aby uszy przylegały do głowy w naturalny sposób.

W razie potrzeby można także wykonać korekcję tzw. fałdy antyhelixu, aby uzyskać bardziej harmonijny kształt ucha. Po zakończeniu operacji cięcie jest starannie zamykane, a pacjentowi zakłada się opatrunek, który utrzymuje małżowiny uszne w odpowiedniej pozycji podczas procesu gojenia. Cały zabieg trwa zazwyczaj od 1 do 2 godzin, w zależności od stopnia trudności korekcji. Po operacji pacjent może wrócić do domu tego samego dnia, pod warunkiem, że nie występują żadne komplikacje.

Po zabiegu plastyki odstających małżowin usznych pacjent może odczuwać pewien dyskomfort, delikatny ból oraz obrzęk w okolicach uszu. Obrzęk i siniaki są naturalnymi reakcjami organizmu i zazwyczaj ustępują po kilku dniach. Pierwsze dni po operacji wymagają szczególnej ostrożności, aby nie uszkodzić wykonanej korekcji.

Pacjentowi zaleca się unikanie silnego nacisku na uszy oraz unikanie ich dotykania, pocierania i zginania. Przez kilka dni konieczne jest noszenie specjalnego opatrunku, który pomoże w utrzymaniu uszu w odpowiedniej pozycji. Po około 7 dniach szwy zostają usunięte, a pacjent może powrócić do codziennych aktywności. Pełne gojenie trwa zazwyczaj od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od indywidualnych predyspozycji pacjenta.

Po operacji plastyki odstających małżowin usznych pacjent powinien szczególnie dbać o higienę okolic uszu, aby zapobiec infekcjom. Ważne jest unikanie kontaktu z wodą w okolicach ran, szczególnie przez pierwsze dni po zabiegu. Zaleca się także noszenie specjalnego bandaża ochronnego przez kilka dni, aby zapewnić odpowiednie unieruchomienie uszu i zapobiec ich przypadkowemu uszkodzeniu.

W pierwszym okresie pooperacyjnym należy unikać aktywności fizycznej, która może prowadzić do nadmiernego pocenia się lub kontuzji. Pacjenci powinni również unikać zginania głowy, silnego nacisku na uszy i noszenia twardych okularów przez kilka tygodni. Należy przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących stosowania maści lub leków przeciwbólowych oraz regularnych wizyt kontrolnych.